Cierpię jak każdy, ale z tego biorę swą siłę

autor zdjęcia: Mikołaj Grynberg

źródło: Teatr Polski

Andrzej Seweryn | Aktor o pracy nad rolą Króla Leara, o polityce, władzy i relacjach z dziećmi mówi Jackowi Cieślakowi.

Rz: Pracuje pan nad rolą Leara, króla i ojca, który stoczył się na dno: rolą legendą uważaną za ukoronowanie aktorskiej kariery. Pana broda wskazuje, że już się pan przeobraża z myślą o premierze.

Andrzej Seweryn: „Nie wstyd ci patrzeć na tę siwą brodę?" – mówi Lear do swej córki Goneryli. Chcę być wierny Szekspirowi jak aktorzy, którzy grali tę piękną rolę: Bogusław Kierc, Józef Węgrzyn, który przyklejał brodę, czy Tadeusz Łomnicki, któremu...

Nie dane było dożyć swej premiery, ale interpretował fragmenty Leara w telewizyjnym spektaklu „Stalin" Kazimierza Kutza. Zagrał żydowskiego aktora dręczonego przez radzieckiego satrapę. Ostatnia scena pokazywała, jak Łomnicki z walizką wychodzi z telewizyjnego studia, by pojechać do Teatru Nowego w Poznaniu.

Symboliczna scena. Przeczytałem „Notatnik Teatralny" poświęcony tej niespełnionej roli Tadeusza Łomnickiego.

W „Stalinie" pokazał transformacje Leara. Zmieniał się w sekundę, tak jak człowiek opętany szaleństwem.

Jeśli chodzi o transformacje Łomnickiego,  oczywiście wszyscy pamiętamy Arturo Ui, Łatkę,  „Pamiętnik szubrawca". W kontakcie z każdą postacią jego bohater stawał się innym człowiekiem. Był fantastycznie precyzyjny. Mówił, że role powinny być wyraziste jak...